Bu ara çok şükür güzel kitaplara denk geliyorum.
"Farklı"dan sonra girdaptan çıktım ve daha önce bahsettiğim "Ayna" çalışmasının da etkisiyle biraz daha yol aldım.
Yeni bir proje var önümde. Onun heyecanı var içimde.
Umarım birkaç ay içerisinde bitirebilirim istediğim gibi.
Kendimi zorlamamayı, mükemmel olmaya çalışmamayı öğrendim bu süreçte.
Bir de bu sene biraz daha iyiyim sanki babamın senesinde.(bugün 13 yıl oldu, Allah rahmet eylesin) Zaman mı böyle "normalleştiriyor" acaba, bilmiyorum.
Bu satırları Eda da okuduğu için çok duygusal yazmıyorum bu konuda :)
Bir de ayrı bir yazıda yazacağım inşallah ama özetle, Elifle başladığımız "uyku eğitimi"nde 21 günü tamamladık. Yumuşak bir geçiş hayal ediyorduk zaten, çok şükür öyle de gidiyor.
Ben daha sabırlı olmayı öğrendim. "Öğrenilmiş çaresizlik" ( Elif uyumuyor/ uyumaz) kalıbından biraz daha sıyrılmaya başladık. Ya da ben +1'i görebilmeye başladım, kim bilir.
Neticede başlarda minderde yatarak üşütmüş olsam da şu an Elif ne istiyor/ Biz ne istiyoruz kısmında anlaşabilmeye başladık.
"2 Balık" instagram hesabımı yeniden açtım.
İnstagram'da beni rahatsız eden şeyin, benim kullanım hatam olduğunu gördüm. "Vakit çalıcı" olarak gördüğüm şeye aslında ben izin verdiğim için öyle olduğunu anladım.
Kitap paylaşımlarıma oradan devam etmeye niyetlendim geçen gün ve insanların güzel yorumlarını okudukça da mutlu oldum.
Sanırım temel nokta, biraz "kontrol"ün sende olması.
"Kontrolsüz güç, güç değildir" zaten değil mi :)
Bu ara okuduğum kitapta (Gökyüzü Çocukları) annesini arayan bir kız var.
Annemi, babamı ve Edoş'u çok özledim, uzakta olsalar da iyi olduklarını bilmek insana iyi hissettiriyor.
Güzel geçsin haftasonunuz :)
Ben yeni öğrendim ama kızartma börek ne kolaymış, gelsin kilolar artık :P
Kendime kaktüs harici aldığım ilk çiçek :) Papatya çok seviyorum.
Devamını oku »
"Farklı"dan sonra girdaptan çıktım ve daha önce bahsettiğim "Ayna" çalışmasının da etkisiyle biraz daha yol aldım.
Yeni bir proje var önümde. Onun heyecanı var içimde.
Umarım birkaç ay içerisinde bitirebilirim istediğim gibi.
Kendimi zorlamamayı, mükemmel olmaya çalışmamayı öğrendim bu süreçte.
Bir de bu sene biraz daha iyiyim sanki babamın senesinde.(bugün 13 yıl oldu, Allah rahmet eylesin) Zaman mı böyle "normalleştiriyor" acaba, bilmiyorum.
Bu satırları Eda da okuduğu için çok duygusal yazmıyorum bu konuda :)
Bir de ayrı bir yazıda yazacağım inşallah ama özetle, Elifle başladığımız "uyku eğitimi"nde 21 günü tamamladık. Yumuşak bir geçiş hayal ediyorduk zaten, çok şükür öyle de gidiyor.
Ben daha sabırlı olmayı öğrendim. "Öğrenilmiş çaresizlik" ( Elif uyumuyor/ uyumaz) kalıbından biraz daha sıyrılmaya başladık. Ya da ben +1'i görebilmeye başladım, kim bilir.
Neticede başlarda minderde yatarak üşütmüş olsam da şu an Elif ne istiyor/ Biz ne istiyoruz kısmında anlaşabilmeye başladık.
"2 Balık" instagram hesabımı yeniden açtım.
İnstagram'da beni rahatsız eden şeyin, benim kullanım hatam olduğunu gördüm. "Vakit çalıcı" olarak gördüğüm şeye aslında ben izin verdiğim için öyle olduğunu anladım.
Kitap paylaşımlarıma oradan devam etmeye niyetlendim geçen gün ve insanların güzel yorumlarını okudukça da mutlu oldum.
Sanırım temel nokta, biraz "kontrol"ün sende olması.
"Kontrolsüz güç, güç değildir" zaten değil mi :)
"Elif neerde?" :) |
Annemi, babamı ve Edoş'u çok özledim, uzakta olsalar da iyi olduklarını bilmek insana iyi hissettiriyor.
Güzel geçsin haftasonunuz :)
Ben yeni öğrendim ama kızartma börek ne kolaymış, gelsin kilolar artık :P
Kendime kaktüs harici aldığım ilk çiçek :) Papatya çok seviyorum.
-Projesi için içi içine sığmayan Esoş- :)